Verslag laatste twee weekjes - Reisverslag uit Dodoma, Tanzania van Femke Deelen - WaarBenJij.nu Verslag laatste twee weekjes - Reisverslag uit Dodoma, Tanzania van Femke Deelen - WaarBenJij.nu

Verslag laatste twee weekjes

Door: Femke

Blijf op de hoogte en volg Femke

24 Maart 2008 | Tanzania, Dodoma

Hoi hoi,



Hier weer een berichtje vanuit het warme, altijd vriendelijke Afrika. Hoewel ik wel een beetje ziek wordt van steeds ‘ Mambo? > poa’ ‘Habari? > safi’ ‘Habari za kazi? > nzuri sana, asante’ enz enz. Steeds maar vriendelijk blijven groeten.

Nu ff verslag van de laatste twee weekjes.



Zaterdag 1 maart. 8:45 vertrek met taxichauffeur die geen Engels kon naar busstation in Mwanza. Althans daar wilden we naar toe, maar we bleven maar rijden en rijden en de prijs werd steeds duurder. Uiteindelijk toch bij busstation gearriveerd na enkele malen boos geworden te zijn en gestopt te zijn om met tolk langs de weg te communiceren. Dus met onze backpacks in de minibus. Uiteindelijk vertrok deze pas om 13:30. We zaten twee aan twee en daartussen een klapstoeltje. Bleek dat we uiteindelijk met z’n zessen de stoelen moesten verdelen: lekker knus haha. Om 15:00 waren we gearriveerd in het ziekenhuis. Kregen de sleutels van ons huisje en mama Helena werd opgetrommeld. Samen met haar hebben we ook boodschappen gedaan want we hadden natuurlijk niets.



Zondag 02-03: grote poets en naar markt geweest. Afval verbranden we gewoon Kinderen uit omgeving vinden het geweldig in onze tuin te spleen of in de hangmat te liggen. Een klein jongetje ‘Franky’ genaamd plaste tussendoor ook gewoon 2x in de tuin. Ze vinden het ook erg interessant om mee te lezen met Nederlandse boeken. Dan reopen ze ineens een woordje: echt scheetjes. En als we lekker willen zonnen/relaxen zeggen we dat en gaan ze ook weg.



Maandag 03-03 We hebben nog steeds geen water (vanaf zaterdag al niet): ik bedoel geen water uit onze watertank. Wel regenwater. Hebben een eigen waterzuiveringsinstallatie: joehoe dus hoeven geen water te kopen. Om 7:30 hebben we meegebeden in het ziekenhuis. Om 8:00 overdracht in het engels: echt relaxed. Rondleiding gekregen van de medical officer incharge (directeur) en werden uitgenodigd om bij hem te eten. Kregen sweet potatoe: iek, maar ook lekkere ananas. Verder maakten de prematuren veel indruk op me: er is geen couveuze dus worden warmgehouden in warme dekens. Eten: eenpansgerecht vandaag van kookbananen, ui en tomaat.



Dinsdag 04-03. Overhandigen van oorthermometers en stethoscopen. Waren er erg blij mee. Naar femaleward gegaan want daar ging ik beginnen. Moesten meteen grote visite lopen. Patient met tuberculose: ja ehm plan. Ik zeg maar: continue the threatment. Weet ik veel. Nog nooit zo’n patient gezien! Fysiotherapeute is nederlandse. Ze was medisch secretaresse en de echte fysiotherapeut hier is weg: in zijn plaats is de adminsitratief medewerker van hem. Ze hebben daar vanalles: rollators/rolstoelen/krukken. Maar ze geven de voorkeur aan houten krukken.

Kunnen ons best vaak per dag omkleden: ‘s ochtends werkkleding, smiddags korte broek aan, 18:00 lange broek aan voor de muggen, ‘s avonds nachtkleding aan haha. Mama Helena kookt voor ons, wast (excl ondergoed). Ongedierte: ehm 6 kakkerlakken tot nu toe die we doodspuiten en vele spinnen/salamanders: goed voor de muggen.



Woensdaq: grote ronde. Mooi dacht ik: kan ik ff luisteren. Moest ik samen met de verpleging de ronde doen: aj. Anamnese via kaartje (Nederlands-Swahili): gaat erg goed. Bij 2 patienten vroeg ik aids-test aan: een ervan was positief. Achteraf hoorde ik dat ze eerst gepre-counceled moeten worden voor de test. Oepsie. COPD patient hier (special voor opa a/d meulen) krijgt van bij salbumatol oraal: dus in tabletjes. Vernevelen kennen ze hier niet en dit is het enige medicijn dat er is voor COPD: erg he!

Status: gewoon losse blaadjes. Blaadjes om te betalen/rekening, blaadjes roze voor het labaratorium/uitslagen, blaadje voor medicatie, blaadje waar ik op schrijf, foto’s: echt rommel!



Donderdag: toch maar gevraagd om supervisie. Temperatuur werd maar steeds niet gemeten bij m’n patienten. Bleek dat deze kapot was. Zuster die ‘m had laten vallen moest ‘m zelf betalen, maar had natuurlijk geen geld. Heerlijk!. Verpleging vindt het tevens raar dat ik nog niet getrouwd ben en wel al ruim 8 jaar verkeing heb haha. Zij hebben voor hun 20e meestal geen vriend, maar trouwen wel snel. ‘s Avonds luisteren we vaak naar de wereldomroep.


Vrijdag. Grote ronde: patient met ascites (buikvocht) en bulten/massa’s in de buik en erg kortademig: hebben we naar huis gestuurd om daar te overlijden. Verder is hier tekort aan bloed. Familieleden moeten bloed afstaan. Weinig soorten medicijnen verders. VOoral weinig middelen tegen pijn: das echt sneu om te zien. Om 16:00 hebben we de dalla-dalla gepakt naar mwanza: met knie in rugleuning van vorige stoel, zaten ook kippen in het piepkleine busje en een voedende moeder. Na 1,5 uur waren we in Mwanza waar Joris en Paulieke (uit Sengerema) ook waren. Bij pizzeria heerlijk pizza gegeten!



Zaterdag. Mwanza verkend. Naar hotel en zwembad gegaan: heerlijk relaxed en vele Yessen gelezen (lagen hier nog hele stapels in ons huisje). Weer bij pizzeria wezen eten want daar tegenover was een disco. Nou wij waren daar: geen kip te doen. En de muziek stond echt knoerhard. Om 22:30 maar weer naar ons hotelletje gegaan waar heerlijke warme douches zijn en normale toiletten haha!

Zondag. Inkopen gedaan in de ‘Mzungu-shop’ oa nutella: jammiee. WEer terug naar Sumve. Hadden we 3x de verkeerde dalla-dalla gepakt hoewel we goed uitgelegd hadden waar we heen moesten. Uiteindelijk om 11:45 taxi naar busstation gepakt waar we de bus naar Sumve moesten pakken (deze zou al om 11:30 vertrekken: hadden hier al kaartjes voor). Nou lekker. Kwamen daarna bij bus en hij stond er nog: joehoeee. Konden we daar mooi mee mee. ‘s Middags eten we vaak brood met pindakaas/ananansjam en we mogen 1 boterham met nutella (omdat zo’n potje hier bijna 4 euro kost!). Naar markt gegaan: 1 tomaat kost 0,03 cent, ananas, 0,48 cent, kool 0,18 cent: duur he! Stroom valt weer eens uit en er was heir een supergrote Libelle die me aan het vergezellen was terwijl ik de deur dicht wilde doen.



Maandag: water is op. Hele dorp en ziekenhuis heft geen water. Wij hebben gelukkig regenton. Om 18:00 zijn we gaan wandelen: Sumve is heuvelachtig, groen en erg mooi!

Dinsdag. Flying doctor (gynaecoloog) komt vandaag voor paar dagen langs. Dus bij alle operaties geweest: veel verstopte eileiderd door SOA’s waardoor infertiliteit! Verder mola-zwangerschap gezien: had dat nog nooit gezien! De hele baarmoeder vol blaasjes ipv een baby. Anaesthesie is vaak al uitgewerkt terwijl ze nog aan het opereren zijn. Dus met tranen/knijpende ogen liggen ze daar nog bij elke steek. Tussendoor krijgen we altijd thee met heel veel suiker en een sooort oliebol. Echt ranzig die thee



Woensdag. Foto’s gemaakt van enkele patienten. En ook door relatives laten maken zodat ik er samen met hen op stond. Ze snapten er niets van: jow dat schermpje beweegt, ik zie jullie niet: nee dan moet je ‘m stil houden haha. Tb-patient bedankt me voor de geode zorgen: ze voelde zich al beter. Verder een bedelende HIV patient en een vrouw who ‘refused operation’ because she couldn’t pay. ‘s Middags liggen we meestal rond uur of 16:00 relaxed in de zon te lezen/wat dingen op te zoeken samen met lemonade (pietjes) en fruit.



Donderdag. Ik verzwik m’n enkel: altijd fijn. Namen afscheid ‘s avonds van een verloskundige tot 0:30. Erg gezellig zo met 8 nederlanders bij elkaar!

Vrijdag 14-03. Patient met bloedverlies met eendebektang onderzocht: vroeg of ze zich uit wilde kleden maar ze stonk zo erg: moest maar eerst een bad nemen: iejk. 1e patient op de male-ward is overleden (86 jaar) aan hartfalen. Maar hadden er vrede mee!

Ik weeg 63 kilo dus ben echt niet veel afgevallen, mochten mensen zich daar zorgen over maken. Om 17:00 kwam George: een verpleegkundige van mijn ward bij ons lemonade drinken. Daarna om 19:00 afscheid van nog 2 nederlanders. Weer feest: ziekenhuis betaalde het eten en drinken: dat was er dan ook in overvloed: echt niet normal! Waren dus ook drinkende nonnen: echt lachuh! Lekker laat naar bed



Zaterdag: opadag. Heerlijk uitgeslapen. Even naar ward gegaan, de klamboe’s geimpregneerd (24 cent) en de was gedaan. Tevens een rok laten maken: ben benieuwd, mogen ‘m woensdag ophalen! Om 17:00 kwam George weer en zijn we in zijn kamer koffie wezen drinken en hebben we tot 19:45 gewandeld en ook de Sumve-Hill beklommen: wat een uitzicht! Maar twas te donker om foto’s te maken dus doen we nog een keer. Vanavond hadden we andijviestamp: andijvie met rijst en pindakaas: niet echt heerlijk!



Zondag. Om 8:00 naar Kerk gegaan dus lekker vroeg op. Stonden we daar met 4 nederlanders alleen. Bleek he tom 9:00 te beginnen opesie. Eerst was er een openluchtmis en moesten we met palmbladen (die we van de nonnen gekregen hadden) wapperen terwijl dat gezegend werd. Daarna met z’n allen naar de kerk gelopen: mis duurde 2 ¾ uur: aj aj aj. Moesten steeds staan, dan weer zitten, dan weer knielen op houten plankjes: aj aj aj. Om 11:45 kwam buiten de pastor naar ons toe: was erg blij ons te ontmoeten. Rest van de dag heerlijk relaxed. Buurjongens kwamn nog en snapten niets van een vrouw die met gezichtsmasker in de Yes stond. Elke zondag mogen we ook de kalender vol lekkere jongens omdraaien: kijken wat voor knap ding er nu weer op staat; maar niemand kan tippen aan mijn eigen martijn haha.





Maandag 17 maart. Vandaag een jonge jonge op de mannenafdeling met acuut erge buikpijn. Brachten ‘m maar meteen naar de operatiekamer. Toen de buik geopend werd zat er een supergrote tumor in van de dikke darm tot aan de lever. En ook heel veel vocht in de buik die de tumor produceerde. Aj aj, en sinds 3 dagen pas klachten. We hebben de buik weer moeten sluiten: te slechte prognose. Op OK scrubben/wassen ze hun handen met wasmachinepoeder: heel sterile ahum



Dinsdag 18 maart: weer naar ok nadat ik m’n ronde gedaan had. Was oudere man met prostatectomie (prostaat werd er uitgehaald): ging erg vlot, maar toen ze de blaas gingen spoelen bleek hij een bloeding in de blaas te hebben. Echt ernstig. Op gegeven moment zakte zijn bloeddruk maar lager en lager en kreeg hij via 3 infusen vocht en bloed ingespoten. De patient kwam ook steeds bij (had ruggenprik), omdat we niet verwacht hadden dat de OK zo lang zou duren. Hij zat de hele tijd raar soort ‘koe-geluid’ te maken… Toen was het ook ff heel stil op OK. Dan weer werd de muziek aangezet: westlife aj aj. Vandaag ook kokosnoot gekocht: vind dat echt lekker fris voor 18 cent! Maar hoe kregen we ‘m open: heel gevecht en uiteindelijk ben ik naar buiten gegaan en heb ik het aan de buren gevraagd… Vannacht heeft het heel hard gewaaid, geregend en geonweerd (ja ja, dat doet het hier ook wel eens!). Maar heb er in m’n slaap maar weinig van meegekregen vergeleken met Danielle ;)



Woensdag: 11 jarig meisje op afdeling met gebroken pols op twee plaatsen. Heb ‘m zelf ‘gezet’: dus met twee mensen onder verdoving kei hard aan dat armpje trekken. Daarna heb ik ‘m zelf ingegipst en controlefoto gemaakt: helaas stond ie nog niet goed, dus heb ‘m verwezen naar een groter ziekenhuis voor de orthopedisch chirurg. Vandaag ook nog ff bij Danielle geweest: had een serious case. Oudere man die gister op z’n landje ineens onderuit ging: wrsch hersenbloeding en sindsdien in coma is… Veel vocht via infuus gekrgen maar plaste maar niet. Toen ging ik voelen naar z’n blaas: kei grote bobbel in z’n onderbuik. Catheter erin: kwam alleen maar bloed uit! Later op de dag toen ik wilde gaan lunchen en langs de mannenafdeling ging was Danielle en verpleging bij deze patient: hij lag heel zwaar te ademenen. Maar we konden niets meer doen. Familie stond er ook nog bij. Toen kwam op gegeven moment de assistant medical officar: hij vroeg: ‘ is hij dood?’ wij zo nee! “jawel zei hij: hij is dood, kijk maar. Toen schenen we in z’n ogen en luisterden naar z’n hart: hij was idd gestorven. Na een half uurtje nogmaals de dood samen bevestigd. Echt shit, maar we hadden er vrede mee.

Tb patient vraagt aan mij om geld voor eten. Ze krijgen hier trouwens (in vergelijking met ander ziekenhuizen) eten van het ziekenhuis: s’ morgens maispap, smiddags ugali met bonen en 2x/week met vlees en ‘s avonds ook nog: dus dat is prima. Ons ziekenhuis is ook groot vergeleken met de andere ziekenhuizen en goed gergeld.
’s Middags onze rokken opwezen halen: paste ook nog: echt skon! Verders zeeman-ballonnen opgeblazen, gezichtje op getekend en uitgedeeld: wat een lol. Wij als wazungu spelend met de negertjes! Daarna wezen wandelen: zonsondergan op de echte Sumve-Hill gezien! Heerlijk gegeten: aardappels met gehaktbal en kool met tomaat: lijkt wel Nederland hier! ‘s Avonds heerlijk biertje wezen drinken in de pub van het ziekenhuis: wel te verstaan een half litertje voor 0,60 eurocentjes!



Donderdag: vandaag vrije dag: is islamitische feestdag. ‘s Ochtends toch even wezen werken na heerlijk uitgeslapen te hebben (wel tot 8:30!). Meteen maar ff 6 mensen ontslagen. Twee meisjes die naast elkaar liggen van 9 en 11 een ballon gegeven. Was gedaan en rest van de dag heerlijk relaxed.



Vrijdag: vandaag geode Vrijdag: weer vrij. Maar ‘s ochtends weer ff naar de ward gegaan (ja kan het niet laten, itt Danielle om in de tuin te relaxen terwijl ik weet dat er mensen liggen die zorg nodig hebben en er te weinig artsen zijn). Lag nieuwe oude patient van 90 zwaar te ademen. Vroeg naar de vital signs, maar waren niet te meten. Dus zelf maar poging gedaan, maar ze had gewoon geen meetbare bloeddruk, een te snelle pols, en een suiker van 1,0 (opa, jij weet wat dat betekent!): dus maar ff adrenaline en dextrose infuus gegeven. Verder hele koude extremiteiten: echt perifere vasoconstrictie. Was ook geen pols te voelen in de pols/voet. Kdenk niet dat deze patient het gaat redden… maar we zullen Dinsdag kijken. 90 is ook een mooie leeftijd en sta in Nederland dan ook machteloos. ‘s Middags met Dalla-Dalla naar Mwanza gegaan waar we dit weekend met 9 co’s doorbrengen (2 uit Moshi, 3 uit Bihamarula en 2 uit Sengerema): ‘s avonds heerlijk pizza gegeten: ja en zonder vlees! Zaterdag gaan we hier naar een eilandje incl leeuw in een kooi. Zondag naar de paasmis en ‘s middags heerlijk zwemmen. Maandag weer terug naar Sumve



Bedankt voor alle lieve berichtjes. Maria, Mieke, Johnny: het ga jullie goe: Doe ze daro de groeten en maak er een mooie, gezellige werktijd van, zonder al dat stress-gedoe!
Omies leuk dat jullie via via berichtjes plaatsen haha. Ik ben erg benieuwd naar het Wii-spel, had er nog nooit van gehoord! Delano, wat word je al groot: heb echt zin om je weer te zien/te knuffelen: mis jouw ook erg hoor, mijn petekindje! Maar je moet wel beetje lief blijven hoor, zoals je altijd was, kleine dondersteen! Hanny/Ton bedankt voor jullie mail! Hadden snel internet daarom kon ik het lezen. Hopelijk heeft familie Deelen een leuke familiedag! Arme Tjok: je hebt een mooi leventje gehad: rust zacht! Brandweerlieden: tga jullie goe: pas beetje op m’n schatje he! Maaice, volgens mij zijn de schildpadden al verkocht: anders moet je Martijn ff raadplegen! Tante Liesbeth: veel plezier in Nederland. Corrie, ik vond het ook gezellig op msn: volgende keer weer (khoop dat internet het dan doet: want ligt er al een week uit. Andre: bedankt voor je hulp: ons huisje is echt supergeworden! Linda, keep up the good work: je komt er wel! Janny, ze zijn superblij met de ballonnen, hoewel er wel af en toe kapot gaan, maar kheb er meer dan genoeg! En schatje: khou superveel van je! Wat een supermooie foto’s van ons huis: kben trots op je!



Foto’s/film van ons huisje houden jullie nog tegoed, want deze pc is echt te sloom!



Groetekuxxxies Femke

  • 24 Maart 2008 - 11:57

    Ingeborg:

    Hoi Femke,

    leuk je belevenissen te lezen!
    Heb je mijn post al ontvangen ;)?

    Ben hard aan het leren, donderdag artsexamen!!

    Groetjes & succes!
    Ingeborg

  • 24 Maart 2008 - 18:00

    Martyn:

    Leuk om weer wat van je te horen.
    Zo te lezen heb je het er goed naar je zin.
    Lijkt ook wel een beetje of je er op vakantie bent, met al die dingen die je doet.
    In ieder geval nog heel veel succes daaro en dat je er maar veel van leert.

    grtzz martyn.

  • 24 Maart 2008 - 23:07

    LATL:

    Het is al ff geleden dat ik gereageeerd heb. Toen was het dat jij het maar goed had in dat vakantieoord. Ik geloof nu toch echt dat je het "echte" Afrika ontdekt hebt. Ik vind het echt dapper dat je je op deze manier nuttig maakt voor de maatschappij. Gegarandeerd dat je hier later erg positief op terugkijkt. Blijf genieten waar het kan, laat een traan waar nodig, maar kom straks in ieder geval weer gezond terug, opdat je dan vol van je eigen huis en omgeving kunt genieten. Voor Martijn: van Carla begreep ik dat jullie "huisje" inderdaad bijna helemaal klaar is. We komen op zijn laatst als Femke weer terug is zeker weer "controleren".
    Van de ene kant ben ik een beetje jaloers op je Femke, dat je dit allemaal doet, maar van de andere kant ben ik superblij dat ik aan deze kant van de wereldbol woon. Nogmaals: blijf genieten waar het kan, maar kom ajb weer "heel" terug.
    Cheers
    LATL

  • 25 Maart 2008 - 11:12

    Marjan:

    He femke,
    zo, wat een ervaringen in jouw leventje op dit moment. Van de zeer trieste ervaringen soms in het ziekenhuis (wat hebben we het dan rijk hier...) tot de ontspannen, zwembad en zonverhalen. Is het lastig om alle 'zieken'ervaringen van je af te zetten?
    Wij hebben afgelopen zaterdag de familiedag gehad, erg koud maar wel erg gezellig. jouw moeder was er ook bij en dat vond ik erg fijn, leuk met haar gepraat...over de kinderen!!!
    Op dit moment sneeuwt het in nederland, deze dag komt als 2e op lijst van meeste file. dus kun je nagaan hoe bar en boos het hier is. En jij lekker in het zonnetje!
    Nou, geniet maar, fijn dat je zoveel ervaringen opdoet. dat is natuurlijk super.
    Tot de volgende mail, liefs, Marjan

  • 25 Maart 2008 - 14:41

    Menno:

    Een man van 86 jaar :O Die is oud geworden dan daar in Afrika! En als je zoveel hamburgers en pizza eet val je niet zoveel af neej :P
    Ik moet 18 april waarschijnlijk op voor m'n rij-examen! Ik hoop dat het gaat lukken!

    Succes daar verder!

  • 25 Maart 2008 - 17:27

    Carla:

    hoi Fem,het is dus gelukt om jouw mail op de site te laten zetten:P.Fijn te lezen dat alles redelijk naar wens verloopt.Vanmorgen een hele PAK sneeuw,bleh,dus ramen van de auto schoon poetsen!Net terug van mijn werk en dacht ff een berichtje typen voordat we verder gaan.Zoals je van Marjan al hebt gelezen: Deelen weekend.Koud maar leuk.Goed geregeld van Jens en Wilfried.2 groepen:de oudjes en de "jonkies".Jens ging mee met de "jonkies"en liet ze hun eigen gang gaan met als gevolg dat zij lekker verkeerd gingen.Jens hield mooi zijn mond!!Met mijn familie naar kasteel van Helmond gegaan( zonder opa) en daar de geschiedenis van het kasteel "bekeken".Was een soort speurtocht voor de jongeren aan verbonden, dus die hadden ook lol.'savonds bij oma gegeten(helaas voor Martijn GEEN Indisch dus geen kliek voor hem maar dat vertel ik hem nog wel en wie weet leest hij het wel op jouw site.)Nou dat was het wel zo'n beetje dus how doe en tot wir us.

  • 25 Maart 2008 - 18:55

    Marlijn:

    Heej Fem,
    tjonge wat een verhalen zeg.. Je mag echt veel zelf doen man! Al een echte arts ;)
    Ik ben nog lekker ff bezig met mijn onderzoek, blijkt niet zo heel publiceerbaar, dus da's balen...
    Ga denk ik binnenkort solliciteren voor AGNIO interne, spannend!

    Nou heel veel succes en plezier daar

    Geniet er maar van
    XX Marlijn

  • 25 Maart 2008 - 20:11

    Anke Van Duijnhoven:

    hee lieve Femke,
    Mooi dat het je goed gaat in je ziekenhuisje. Als ik je verhalen lees komen er veel herinneringen boven aan mijn tijd in het Kameroenese ziekenhuis. de primitieve omstandigheden en dat er echt bijna niks is, zelfs te weinig pijnstillers en verbandmaterialen. triest, maar waar. Niet te vergelijken met de nederlandse situatie. Als ik terugkijk lijkt het soms onwerkelijk. Hele zieke mensen die binnen worden gebracht, kinderen nog en dat je niks kunt doen. Bijna de omgekeerde wereld met Nederland. Alles wat je kunt doen is meegenomen.

    En dan al die mensen die hun rekening niet kunnen betalen en daarom niet weg mogen. De kosten lopen steeds verder op en dan komen ze helemaal niet meer uit de schuld. In Kameroen waren er groepjes vrouwen die een soort spaarsysteem hadden waarbij er elke week een klein bedrag werd gespaard en om de beurt werd dan de hele pot aan één deelneemster uitgekeerd. Die kon dan iets aanschaffen voor het gezin of de ziekenhuisrekening betalen.

    De familiedag was leuk. Een drukte van belang zo'n dertig mensen in ons huisje. maar het paste. Gezellig koffie gedronken en natuurlijk taart gegeten. Samen met Tijn en Indi de lunch voorbereid. Ze willen zo graag meehelpen, maar soms word ik niet blij van het resultaat. De bedoeling is goed en het is ook gezellig met z'n allen aan het aanrecht.Wilfried en Jens hebben zich met de voorbereidingen van de wandeltocht bezig gehouden. Een route uitgezet en uitgewerkt. Door het slechte weer waren we bang niet naar buiten te kunnen (sneeuw, hagel en kou). Uiteindelijk zijn we toch gegaan. Iedereen heeft de kou getrotseerd, afzien wel. Daarna gezellig gegeten in het Wilderniscafe in Kekerdom.En toch was het jammer dat jij er niet bij was, we hebben je aanwezigheid gemist. Het was niet helemaal compleet, in gedachten was je er toch bij.

    Je zult het verhaal vast van meerdere kanten doorkrijgen, kun je mooi uit al die verhalen je eigen beeld vormen.
    Nou lieve Fem, hou je haaks daar en het blijft een bijzondere ervaring met alle mooie en schrijnende kanten die erbij horen.

    Lieve groet Anke

  • 27 Maart 2008 - 09:19

    Anne:

    Hey Mfuko!!!

    onze duitse roommates hier moeten heel hard lachen om jouw rode hoofd op onze foto's!!! advies is toch je wat beter in te smeren daar in Sumve!!;)

    Nog maar 1 dagje in Moshi werken en dan op naar Huruma!!! Kheb er zin an!!!

    xx

  • 29 Maart 2008 - 08:21

    René Kuyt:

    Hoi Femke,

    Nou, jij maakt ook vanalles mee zeg! Pas goed op jezelf en nog heel veel succes de komende tijd. We zullen goed op je "schatje" passsen!

    Groeten, René

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Tanzania, Dodoma

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

19 Juni 2008

Nimerudi

09 Juni 2008

Kilimanjaro

09 Juni 2008

Kilimanjaro

09 Juni 2008

Kilimanjaro

31 Mei 2008

Met pa en ma in Tanzania
Femke

Actief sinds 23 Juli 2012
Verslag gelezen: 346
Totaal aantal bezoekers 22785

Voorgaande reizen:

09 Februari 2008 - 15 Juni 2008

Mijn eerste reis

Landen bezocht: